Ο γυρολόγος

«Αγάπη πουλώ.
Φιλιά και χάδια
σε χρώμα μωβ.

Αγάπη πουλώ.
Στοιχειωμένες ανάσες
και ιδρωμένα κορμιά
σε σκισμένα σεντόνια.

Αγάπη πουλώ.
Μάτια δακρυσμένα
και χείλη φωτιά.

Αγάπη πουλώ.
Πόθο ξεδιάντροπο
και φόβο αληθινό.

Αγάπη πουλώ!»

Πρόσκληση

Εξαπατώντας το φόβο

Μια βαθιά ανάσα
κι η νύχτα σου φωνάζει
πως δάκρυα ξόδεψες ανώφελα
ότι σε πόνεσε
ότι σε λύγησε
ότι σ’ αγάπησε
ότι αγάπησες
θηλιά και σ έπνιξε
Θες να πάρεις
πίσω τις κραυγές
τα φιλιά, τους όρκους
τις στιγμές.
Στο τέλος οι ωκεανοί
πνίγονται ακόμα στη θλίψη
κι εσύ προσπαθείς
μάταια να εξαπατήσεις το φόβο
καρφώνοντας κάθε τόσο
μικρά κομμάτια γυαλιού
στα μάτια σου.

Γρίφος

Σε ποιο άστρονα
κάνω απόψε την ευχή μου
για να πιάσει;
Ποιο κοχύλι να κλέψω
από τη θάλασσα
για να ακούσω τη φωνή σου;
Το χρώμα των ματιών σου συναντώ
σε άγνωστους περαστικούς
και σε σκέφτομαι.
Μελωδίες ηχούν
κι εγώ θυμάμαι λέξεις
βγαλμένες από τα χείλη σου.
Καθώς ο χρόνος προσπερνάει τη σκιά μου
χνάρια αφήνω σημάδι να βρεις.
Λευκό αραχνοΰφαντο νυχτικό φοράω
και σε προσμένω ακόμα.
Με χρώματα ζωγραφίζω
το χαμόγελο στα χείλη μου
η απούσα παρουσία σου
συντροφιά κρατά το άρωμα
απομεινάρι ενοχής.
Ένα σκίτσο δικό σου στα χέρια μου
ότι πρόλαβες να αφήσεις.
Κι αν πέταξα ψηλά
κι αν άυλο είναι το κορμί μου
σε αναζητώ
θα έρθει η ώρα
που θα απλώσεις τα φτερά
θα βρεις τα ίχνη
θα σε αναγνωρίσω

L.N.E