Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Ερινύες

Εκεί ανάμεσα στα τσαλακωμένα
σεντόνια και σε ανίατα όνειρα
άκουσα τη φωνή σου
να με καλεί
κι έκλεισα τ' αυτιά μου να μην ακούω
μα πήρες χρώματα απ' το ουράνιο τόξο
και μου ζωγράφισες το κάλεσμά σου
κι έκλεισα τα μάτια μου για να μη βλέπω
ύστερα έγινες αφή στα δάχτυλά μου
για να έχω κάτι από σένα
κι έκοψα τα δάχτυλά μου να μη σε νιώθω
έπεσε το κορμί μου νικημένο
κι έγινε το Βατερλό μου
και καθώς η νύχτα ξαπόσταινε στα χείλη σου
αφόρισα τις στιγμές
και κάλεσα ικετευτικά τις Ερινύες
να με τρελάνουν
μα εσύ ακόμα σαν όραμα και σαν αερικό
τις νύχτες μου στοιχειώνεις
ανίκανη πια να κοιμηθώ ...

5 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΣΤ.
ΓΙΑΤΙ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ" ΤΟ ΦΛΕΒΑΡΗ ΤΟΥ 2007..
ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ..
ΚΑΙ ΑΠ ΟΛΑ ΣΟΥ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΕΙΧΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΑΥΤΟ..

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΛΙΑ ΜΟΥ

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"Η αποθυμιά κόμπος ασύχαστος
στην αποβάθρα για το άγνωστο
κι η μοναξιά να πεταρίζει ξάγρυπνη
στο αχανές τ΄ ουρανού
που γαλάζιο απέραντο εκτείνεται
και συναντά φεγγάρια άσβεστα
στις κολυμπήθρες μέσα των ματιών σου"

Υπέροχοι στίχοι Κλειώ μου..
Τη θερμή καλησπέρα μου..

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Να φύγω!
Δεν έχω πόδια
θυμάσαι τότε που
μ'αχρήστεψες τρένο;
Να πετάξω!
Δεν έχω πόδια, δεν έχω φτερά
θυμάσαι τότε που
μου ΄κλεψες την πτήση;
Να λησμονήσω δεν μπορώ
- Μαρμάρωσε ο νους
Δεν έχω μάτια, δεν έχω παλμό
θυμάσαι τότε που
με φυλάκισες στο όραμα;
Πέθανα κιόλας.

CIELO είπε...

Good morning Sofia! Although I cannot read greak, I love all the lovely pics on your blog... I especially like your blog banner... it's beautiful! and thank YOU for stopping by my house in the roses and for leaving such a sweet comment.... across the miles and the barries of language, we're still one in spirit.... is so nice meeting you...

Hugs

cielo

Δημήτρης είπε...

δίχως δάκτυλα
δίχως άκρες
δίχως αισθητήρες ψυχής
ξερός καμβάς

άγρια όμορφο Λία