Οι καβαλάρηδες των χρυσών φεγγαριών

Κάτω από χαμηλούς ουρανούς
τρέχουν καβαλάρηδες
χάδια τ΄ανέμου τους ταξιδεύουν
ως τα νερά
ως τη βροχή που φέρνει η καταιγίδα
ακουμπούν σπαθιά κι ασπίδες και κοντάρια
ξαποσταίνουν εκεί
στον νεραιδότοπο των χρυσών φεγγαριών
δυνατοί πολεμιστές
ψάχνουν τον έρωτα και πολεμούν
ακούν τα τραγούδια των πουλιών
κεντούν σύννεφα
με βλέμμα γεμάτο κίτρινα φύλλα
αναζητούν
κουβαλούν στην ψυχή την εξορία
κάποτε τη φορτώνουν
στα φτερά των πουλιών
και την αφήνουν να παίζει
με τον άνεμο
με τα φτερουγίσματα
πάνω από τα κύματα
μετρούν τα βήματα της σιωπής
που θα τους φέρουν εκεί
στον νεραιδότοπο των χρυσών φεγγαριών
ψάχνουν για κείνο το φιλί
που δεν γευτήκανε ακόμα
σχεδιάζουν αποδράσεις
στήνουν οάσεις στον καιρό
δεν ξεχνούν
τάζουν ροδοπέταλα εκεί
στο νεραιδότοπο των χρυσών φεγγαριών...