σε είδα να μαζεύεις τις μετέωρες λέξεις μου
σε διαλόγους ουρανούς να τις κρεμάς
να φέγγουν στιγμιότυπα ονείρων
σε είδα να προσαράζει την ιστιοφόρο λύπη μου
σε ιριδισμούς θαυμάτων
και τα δειλά καράβια χάδια μου
να δένουν στο λιμάνι σώμα σου
γι΄ αυτό σου λέω άφησέ με λίγο ακόμη
λίγο πριν απ' το τώρα, πριν το μετά...
όπως πάντα όπως παλιά
στα πληκτρολόγια της έναστρης αφής σου
να γράφω αποσπάσματα του μέλλοντος εντός σου
αχειροποίητη στιγμή
ου τόπος μάτια μου
στα μάτια σου
5 σχόλια:
Tι ομορφη που ειναι αυτή η στιγμή της μοναξιάς.. στο λίγο πριν..στο λίγο μετά..
Ρομαντική ψυχή του ονείρου ... κι αν ονομάζεται ουτοπία, ο τόπος αυτός υπάρχει ... και θα τον βρεις, θα τον ανακαλύψεις ...
Ας έχουμε εμπιστοσύνη στα όνειρά μας γιατί είναι προμηνύματα του ως τώρα αγνώστου ... δεν είναι δυνατόν να φανταστούμε κάτι ανύπαρκτο ... κι αν λαχταράμε κάτι πολύ, πιστεύω ότι δεν θα αργήσει να γίνει πραγματικότητα ...
"Στις διαβάσεις σε βλέπω
των αστεριών και των μύθων
σαν φλερτάρουν τις νύχτες
στα σύννεφα
και γυμνές οι αμαρτίες τους
φλογίζουν το άπειρο..
Θαυμάσια η πένα σου Μωβ..
Καλή εβδομάδα εύχομαι..
Στο διάφανο βιολετί των ματιών
που ανθούς ετοιμάζει..
εκεί σε αντάμωσα..
κενή ώρα
κι όμως τόσα διαδραματίζονται.
Καλησπέρα Μωβ
Δημοσίευση σχολίου