Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Ου τόπος


σε είδα να μαζεύεις τις μετέωρες λέξεις μου
σε διαλόγους ουρανούς να τις κρεμάς
να φέγγουν στιγμιότυπα ονείρων

σε είδα να προσαράζει την ιστιοφόρο λύπη μου
σε ιριδισμούς θαυμάτων
και τα δειλά καράβια χάδια μου
να δένουν στο λιμάνι σώμα σου

γι΄ αυτό σου λέω άφησέ με λίγο ακόμη
λίγο πριν απ' το τώρα, πριν το μετά...
όπως πάντα όπως παλιά
στα πληκτρολόγια της έναστρης αφής σου
να γράφω αποσπάσματα του μέλλοντος εντός σου

αχειροποίητη στιγμή
ου τόπος μάτια μου
στα μάτια σου

5 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Tι ομορφη που ειναι αυτή η στιγμή της μοναξιάς.. στο λίγο πριν..στο λίγο μετά..

Poet είπε...

Ρομαντική ψυχή του ονείρου ... κι αν ονομάζεται ουτοπία, ο τόπος αυτός υπάρχει ... και θα τον βρεις, θα τον ανακαλύψεις ...

Ας έχουμε εμπιστοσύνη στα όνειρά μας γιατί είναι προμηνύματα του ως τώρα αγνώστου ... δεν είναι δυνατόν να φανταστούμε κάτι ανύπαρκτο ... κι αν λαχταράμε κάτι πολύ, πιστεύω ότι δεν θα αργήσει να γίνει πραγματικότητα ...

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"Στις διαβάσεις σε βλέπω
των αστεριών και των μύθων
σαν φλερτάρουν τις νύχτες
στα σύννεφα
και γυμνές οι αμαρτίες τους
φλογίζουν το άπειρο..

Θαυμάσια η πένα σου Μωβ..
Καλή εβδομάδα εύχομαι..

L.N.E (Ελένη Γ.) είπε...

Στο διάφανο βιολετί των ματιών
που ανθούς ετοιμάζει..
εκεί σε αντάμωσα..

Δημήτρης είπε...

κενή ώρα
κι όμως τόσα διαδραματίζονται.

Καλησπέρα Μωβ