Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Σκοτεινές σιωπές


Καθώς ατένιζα
λευκούς ορίζοντες
πέρα απ’ τα βλέφαρά μου
η παρουσία της αβάσταχτης στιγμής
γινόταν πιο δυνατή.

Αριθμούσα παράγωγες μνήμες.
και ξόρκιζα με Ινδιάνικες προσευχές
τον ερχομό σου

Ελευθερία πριν από σένα
και πέρα από σένα.

Φυσώ τον καπνό
που ενώνει το πριν και το μετά.

Χαράζω δράκοντες στα κύματα
και σ’ ένα σύννεφο
αφήνω σκοτεινές σιωπές.

Αιμορραγώ και αναδύομαι
μέσα απ’ τις φλέβες σου..



M. Nικολάου

7 σχόλια:

Τάσος Κάρτας είπε...

"Αιμορραγώ και αναδύομαι
μέσα απ’ τις φλέβες σου.. "
Λαμπερή, κόκκινη
ΣΙΩΠΗ!!!

Τζούλια Φορτούνη είπε...

"φυσώ τον καπνό που ενώνει το πριν και το μετά"
μα βλέπω πως δεν υπάρχει καπνός
δεν υπήρξε φωτιά
κανένα "πριν" δεν κάηκε
αίολο σύννεφο, βροχή του ανέμου το "μετά"

Μαρια Νικολαου είπε...

Δύο ειναι οι οπτικές γωνίες που βλέπει κανεις τη σιωπή..
Η λαμπερή κόκκινη και η μαυρη..
Ομως εκεινη δεν παυει ποτε να ναι σιωπή..
Καλημερα Τάσο


Και ενδιαμεσα του πριν και του μετα άραγε .. τι...

Καλημερα Μοβ..

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"Από το ρήγμα της σιωπής
κι από τη σιγαλιά της νύχτας
θ΄αναδυθεί το χάραμα
που θ΄ αγκαλιάσει τ΄όνειρο
και τον στιλπνό αέρα.."

Καλησπέρα Μαρία μου..
Όμορφα χαράζεις πάντα την πένα σου..
Έτσι κι αλλιώς..

L.N.E (Ελένη Γ.) είπε...

Στάζω τους παλμούς μου στο σεντόνι σου..
και κοκκινίζει το παρελθόν..

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Το πριν και το μετά, η μεταβλητή συνέχεια μιας σκοτεινής σιωπής
που αιμορραγεί...

Καλημέρα.

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

"ελευθερία πριν από σένα
και πέρα από σένα"

ασίγαστος πόθος και άπιαστο όνειρο.