Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Γαλάζιο μου


Στον ουρανό σε αναζητώ
κρύβεσαι μες
στο γαλάζιο μου ρούχο
μοιάζεις με σύννεφο
υφάδι υγρό.
Σε αγγίζω
τυλίγεις το κορμί μου
ενώνεσαι με τον ορίζοντα
και με τέμνεις.
Σε εισπνέω
πλάσμα από υγρασία και φως
το χρώμα σου ντύθηκα,
όταν επιθυμώ να σε γευτώ
στάζεις στα μάτια μου.

L.N.E

6 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Yπαρχουν ανθρωποι που βλεπουν γαλάζιο..;
Ειναι κατι αισιοδοξο κι αυτο.
Πολυ ομορφο Ελενη
Καλησπέρα

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"Πέπλο βελούδινο το γαλάζιο σου
που σε μεταφέρει
σε ανοιχτές, στον ορίζοντα,
θάλασσες
εκεί π΄ αγρικά το απρόσμενο
και αθέατο όνειρο,
και το άφατο χάδι του ανέμου.."

Θαυμάσιο το "γαλάζιο σου..
Καλησπέρα Ελένη μου..

Τζούλια Φορτούνη είπε...

λατρεύω εκείνη τη στιγμή
που όλο το γαλάζιο τ' ουρανού και της θάλασσας σμίγει με το πορφυρό της δύσης και γίνεται βιολετί...
είναι η ώρα που το φως παραδίδει την επικράτειά του στο σκοτάδι...

όμορφοι οι στίχοι σου Ελένη
στίχοι ημέρας φωτεινής...

L.N.E (Ελένη Γ.) είπε...

Υπάρχουν γαλάζιοι άνθρωποι..

Να μου είσαι καλά Μαρία μου!

L.N.E (Ελένη Γ.) είπε...

Τάκη μου το γαλάζιο οφθαλμοφανές
για όσους το επιθυμούν..

Είσαι αξία.. σταθερή..

L.N.E (Ελένη Γ.) είπε...

Μωβ, το μικρό σου όνομα αν θες να μου χαρίσεις..

Εγώ ένα ευχαριστώ θα πω για τα καλά σου λόγια και πως χαίρομαι να Σε διαβάζω..